Bijen: "Trainer zei recht in mijn gezicht dat ik er niets van kon"

"Ik zit inmiddels op de helft", zegt hij in gesprek met TC Tubantia. "Het voordeel van dat ik later ben gaan studeren, is dat ik precies weet wat ik écht leuk vind. Het mentale welzijn boeit me. Mensen worden vaak over een kam geschoren, maar ik vind het heel interessant een op een door te vragen en mensen te helpen. Wat speelt er? Wat is er in je jeugd gebeurd?"

"Of ik tijdens mijn loopbaan zelf onzeker ben geweest? Ik heb de mentale begeleiding wel eens gemist. Die heb ik nooit gehad. Ik denk dat iedereen dat nodig heeft", vervolgt de speler. "Het is altijd goed een extern iemand te hebben, die toch even door een andere bril kijkt en daardoor beter rationeel naar bepaalde zaken kan kijken. Misschien deed ik wel te veel aan zelfanalyse en stelde ik mezelf te veel vragen. Ik heb wel het idee dat er in het voetbal steeds meer vraag naar is."

Voetballers houden zich vaak stil over hun problemen. "Ik denk dat iets als onzekerheid heel erg leeft onder voetballers, maar er wordt nog niet echt over gepraat. Het ligt gevoelig. Er komt wel steeds meer aandacht voor het mentale aspect, maar dat wordt vaak gepresenteerd in een groep en dan durf je minder snel iets te zeggen. Terwijl veel spelers dezelfde problemen hebben."

Of hij sporters gaat helpen weet hij nog niet. "Het kan ook zomaar zijn dat ik straks zeg: Leuk allemaal, maar de sportwereld raakt me niet echt meer. Maar ik had het voetbal ook niet willen missen. Ik ben er superzelfstandig door geworden. Heb de discipline geleerd, waardoor studeren mij nu geen moeite kost. Ik heb voor volle stadions gespeeld, de druk van het omvallen van een club gevoeld en een trainer gehad die me recht in mijn gezicht zei dat ik er niets van kon. Daardoor maak ik me niet zo snel druk meer over een tentamen of sollicitatiegesprek."