George over zwarte pagina: "Helft van mijn salaris heb ik gekregen"

"Ik was net van de Onder-19 naar het tweede elftal doorgeschoven. Ik meldde me dus bij Jong Twente. Kwam ineens Marino Pusic het veld op. Hij vroeg wie Dylan was. Nou, ik zei dat ik dat was en Pusic vroeg met hem mee te komen. We liepen naar de kleedkamer van het eerste, en voortaan mocht ik met hen meetrainen. Dat maakte me wel even zenuwachtig, maar dat is denk ik wel goed gegaan", opent George bij Voetbal International.

Vervolgens vertrok hij naar de oostkust van Bulgarije om daar te gaan spelen voor Spartak Varna. "Ik had via via een zaakwaarnemer leren kennen. Die had contacten daar met een club die graag wilde promoveren, en verder het hele bekende riedeltje. Ik ben erheen gegaan, trainde mee. Ze waren tevreden, ik tekende een tweejarig contract. Vanaf dat moment ging eigenlijk niks meer goed."

Het duurde al een kwartjaar voordat hij zijn spelerspas had. "En toen ik die pas kreeg, moest ik bij het tweede meedoen, dat was ook niet afgesproken. Op een gegeven moment moest ik ook lang wachten op mijn geld. Mijn salaris kwam steeds later, en ze kwamen ook de afspraak niet na dat ze de helft van de huur voor mijn huis zouden betalen. De huisbaas zei bij mijn vertrek al dat het eigenlijk beter is om niet in Bulgarije te voetballen". 

Al zijn salaris kreeg hij dan ook niet. "Nou, de helft van mijn salaris heb ik gekregen. Uiteindelijk heb ik er zelf de stekker uit getrokken, zij gingen daarmee akkoord. We hebben toen wat afgesproken over het geld, dat heb ik een dag voor vertrek nog opgehaald. In Bulgarije speelde ik samen met twee Franse jongens, met hen kon ik het wel goed vinden. Maar voor de rest was er niet zo veel aan, aan het leven in Bulgarije, om eerlijk te zijn."