Joseph Oosting geanalyseerd: "Dat heeft hij eerder geprobeerd"

"Twente houdt van dominant voetbal, met veel druk naar voren. Toch kiest Oosting in uitwedstrijden tegen goede tegenstanders soms voor gerichte aanpassing. Dat heeft hij eerder geprobeerd door voor vijf verdedigers te kiezen. Dit keer zakt Twente zodra AZ onder de eerste druk uit is gespeeld naar 4-5-1, om vanuit die organisatie de ruimtes heel klein te maken op eigen helft", opent Pieter Zwart bij Voetbal International. 

Dat pakte goed uit. "AZ domineert tegen dit Plan B van Twente het balbezit, maar heeft in de eerste helft moeite om tot grote kansen te komen. Voor rust noteren de Alkmaarders vier doelpogingen en slechts tien balcontacten in de vijandelijke zestien. Dat is een magere oogst voor een elftal met bijna 63 procent balbezit."

Na de rust werkte dat plan echter niet meer en scoorde AZ. "Dit keer is AZ de ploeg die de ruimtes klein probeert te maken, met Maxim Dekker en David Møller Wolfe als invallers achterin. Twente brengt juist extra aanvallers binnen de lijnen. Myron Boadu wordt de nieuwe diepe spits, met Van Wolfswinkel in zijn rug. Mitchell van Bergen zorgt op links voor diepgang."

"In de laatste zeven minuten schakelt Twente zelfs naar een soort 3-2-5, met Younes Taha op de rechterflank. In die tactische variant voeren de bezoekers de druk op AZ flink op, onder meer met verschillende hoekschoppen. Toch flikt de ploeg van Martens hetzelfde als vorige week tegen NEC: op karakter en duelkracht overeind blijven", besluit Zwart.