Peeper: ''Misschien had ik dan wel 2 miljoen op de bank gehad''

Marcel Peeper speelde één interland voor het Nederlands elftal. De oud-prof blonk in 1990 uit bij FC Twente en verdiende een plek in Oranje, maar dat liep uit tot een flinke teleurstelling.

In januari verongelukte zijn vriendin samen met voetbalvriend Tom Krommendijk bij een auto-ongeluk. "Ik zat midden in het rouwproces, maar ik wilde blijven voetballen. Doe het voor haar, zeiden haar ouders", blikt Peeper terug in de Volkskrant. De linkspoot bleef sterk spelen bij FC Twente en kreeg op 28 maart 1990 een basisplaats bij Nederland tegen de Sovjet-Unie.

Na achttien minuten moest Peeper het veld echter verlaten met een dubbele beenbreuk na een overtreding van Sergei Gorloekovitsj. En dat terwijl Celtic, Juventus en Atlético Madrid interesse hadden getoond bij FC Twente. "Misschien had ik dan wel 2 miljoen op de bank gehad", lacht hij nu. "Als je toch voetballer bent, kun je maar beter lekker verdienen."

Peeper herstelde van de beenbreuk, maar werd nooit meer de oude. Hij heeft nog steeds een pin van zijn knieschijf tot zijn enkel. Later was hij nog actief bij Lokeren, Sparta en FC Groningen. "Toch blijft Oranje mijn mooiste ervaring. Je hoort mij niet klagen", aldus Peeper, die nog wel eens meedeed met de oud-internationals met spelers als Frank de Boer, Edwin van der Sar, Michael Mols, Brian Roy en Arthur Numan.

"Je krijgt veel terug voor die ene interland", geeft hij aan. "Het is niet zo van: wij hebben er 150 gespeeld, jij één. Meneer Kesler (destijds directeur betaald voetbal, red.) hield een toespraak in de kleedkamer na afloop. Hoe ik was teruggekomen van een blessure. Zo mooi. Al die grote namen luisterden. Kippevel."