Ørjasaeter: "Volgde voetbal amper en keek niet veel wedstrijden"

"Niet eens zo heel ver weg, acht uur rijden van Oslo. Voor Noorse begrippen valt dat mee, voor jullie is dat waarschijnlijk een enorme afstand. Maar voor mij was het ook een grote stap", zegt Ørjasaeter in gesprek met Voetbal International. "We verhuisden vanwege het werk van mijn vader. In Stryn opende hij een eigen hotel en ging van daaruit ook toeristenexcursies organiseren. De omgeving is er perfect voor, vol mooie natuur. Bergen waar je maar kijkt", zegt de Noor. "Hier is het helemaal plat, hè?"

Het bedrijf van zijn vader had succes. Zelf stond Ørjasaeter achter de bar. "Ik werkte achter de bar. Bier tappen, wijn schenken." En alcohol is in Noorwegen kostbaar. "Alcohol is duur spul, in Noorwegen." Snoepte hij zelf wel eens mee?"Op deze vraag kies ik voor het antwoord: nee", zegt hij lachend. 

Ørjasaeter had het als jongeling echter lastig in zijn nieuwe woonplek. "Toen we net in Stryn waren, zat ik soms te tobben: Wat moet ik hier dóén? “Wat alle jongeren hier doen”, zeiden mensen. “Voetballen.” Oké, dacht ik. Doen we dat. In de periode daarvoor kreeg ik een aantal berichtjes van mensen die me eerder hadden zien voetballen en zich afvroegen waar ik was gebleven. Trainers van vroeger, clubs die nieuwsgierig waren."

"'Het is veel te vroeg om te stoppen', van die opmerkingen. Ze zetten me wel aan het denken. Kennelijk was ik volgens sommigen toch wel talentvol… Zelf had ik daar nooit zo bij stilgestaan", zegt Ørjasaeter. "Ik was sowieso niet zo bezig met voetbal. Het spelletje vond ik leuk, maar ik volgde het wereldje amper en keek niet veel wedstrijden. In dat jaar zonder voetbal was het gaan kriebelen."

Op zijn zeventiende keerde hij terug als voetballer. "Ik meldde me aan bij de lokale club en ging spelen in de vierde divisie. Niet te hoog, niet te laag. De middenweg die ik zocht. Mijn eigen niveau was in dat jaar achteruit gehold. Het was verschrikkelijk. Maar ik was nog wel best fit, omdat ik in dat ene jaar heel veel had geskateboard. Ook hadden die oefeningen de spieren in mijn romp versterkt en me verbeterd in het balanceren met mijn lijf."

Daardoor kreeg hij een geweldige balans, wat hem hielp bij het passeren van tegenstanders. "Ik vond mijn voetbalgeluk terug. Maar ik had nu ook meer motivatie dan ooit. De overtuiging dat ik echt een goed niveau zou kunnen halen. Dat ik misschien zelfs profvoetballer zou kunnen worden."