Smal blikt terug: "Dan kan ik beter mijn heil elders zoeken"

"Zelf heb ik in het tweede seizoen vanaf december mijn plek veroverd. Op een gegeven moment ben ik bij Ron Jans binnengestapt en heb ik gezegd: ‘Luister trainer, als je me niet wilt gebruiken, dan kan ik beter mijn heil elders zoeken’. Ik voelde dat ik het aankon. Alleen moet je die kans voor een langere periode krijgen om het echt te kunnen laten zien. Twee wedstrijdjes wel, dan weer vier wedstrijden niet: dat schiet niet op. Er was toen best kritiek en gezeur over mijn functioneren van de buitenwacht. Destijds snapte ik daar niets van. Maar als ik het nu op mezelf reflecteer, dan begrijp ik het wel. Vanaf het moment dat ik er vast in kwam, heb ik enorme stappen gezet, met vorig seizoen als topjaar. In de voorbereiding zei ik tegen mezelf: ‘Dit wordt mijn seizoen’. Dat voelde ik aan alles. Ik had een heel goede klik met Virgil Misidjan en het team was ook top.”

Daar kreeg Smal gelijk in het werd niet alleen het siezoen van Gijs Sma, maar ook van FC Twente. "Het dansen van Joshua Brenet in de kleedkamer vlak voor een wedstrijd, de storm waarmee we twee jaar geleden thuis PSV wegbliezen, de intimiderende uitwedstrijd bij Hammarby: dat waren allemaal bijzondere ervaringen. Maar wat me het meest is bijgebleven in die vier jaar, is de wedstrijd op een woensdagavond tegen FC Groningen toen FC Twente voor het eerst sinds jaren weer Europees voetbal haalde."

Los van het voetbal was er een heel bijblijvend moment voor Smal. "Het was een rollercoaster van emoties. Die week hadden we afscheid genomen van Jody Lukoki (hij was net overleden, red.). We liepen het veld op met zijn zoontje, we hielden zijn shirt omhoog en dan sta je daar met tranen in de ogen, terwijl je een paar minuten later moet voetballen. Er hing een heel aparte sfeer in het stadion. We wonnen met 3-0 en toen we aan de gebruikelijke ronde langs de supporters gingen, liep ik naast Michal Sadilek. Hij keek op zijn telefoon naar FC Utrecht-AZ. Opeens begon hij te schreeuwen: ‘Utrecht scoort, Utrecht scoort!’ Wat er toen loskwam in het stadion, vergeet ik nooit meer. Bizar. Al die mensen die het veld opkwamen. Dat was een magische avond. Echt magisch.”