FC Twente Nieuws

Wisgerhof kijkt met weemoed naar titel: "Ergens baal ik heel erg"

17 april 2025, 23:06

bron: Sinds 1965

FC Twente werd in 2010 voor het eerst in de clubgeschiedenis landskampioen van Nederland. Oud-verdediger Peter Wisgerhof kan het zich natuurlijk nog goed herinneren. Al geeft hij wel toe dat hij met gemengde gevoelens terugkijkt op die Eredivisie-titel.

"Ik krijg er nog steeds kippenvel van", begint Wisgerhof bij de podcast Sinds 1965. "En ergens baal ik heel erg dat ik nu 45 jaar ben en niet meer kan voetballen. Dat gevoel blijft. Dit is wat je wil, titels winnen. Ik weet dat het niet meer kan, maar die beleving heb je niet meer... De laatste keer was de afscheidswedstrijd van Wout Brama. Toen voelde ik me ook weer eventjes voetballer. Dan mis je het gelijk. En als ik die titel dan weer terug zie..."

Wat dacht Wisgerhof na het laatste fluitsignaal tegen NAC Breda? "Op dat moment was het één en al ontlading. Je ging maandenlang langzaam naar dat kampioenschap, en dan opeens gebeurt het. Ik heb alleen maar staan juichen en schreeuwen, maar toen werd ik heel erg moe van alles. Pas een week later heb ik echt kunnen genieten. Op dat moment wordt je gewoon geleefd. We wisten bij God niet wat er allemaal ging gebeuren."

Wat dacht oud-teamgenoot Wout Brama na het laatste fluitsignaal? "We hebben historie geschreven. Dat gevoel had ik meteen. Wat Peter zegt klopt, je leeft er weken naar toe. Je kon niet eens normaal naar de winkel om boodschappen te doen. Dan was ik een uur lang bezig. Dan zeiden de mensen: 'wel kampioen worden hé. Nu doorzetten. Je moet wel winnen, bla bla bla.' Ik zat pas een uur later in de auto als naar de winkel was. Ik had er op een gegeven moment geen zin meer in. Och man, wat een gedoe."

Wat het voor Brama lastig om de focus te houden in die titelstrijd? "Het was niet moeilijk om gefocust te blijven. Ik had nog geen kinderen en woonde alleen. Al heb ik sowieso weinig problemen om mijn focus te houden. Dat ging wel heel goed. Maar de druk werd wel steeds groter. Dat voelde je aan alles. Aan je familie, aan je vrienden, aan journalisten die vragen stelden en aan de club zelf."

"Je weet ook dat het pijnlijk wordt als het niet gaat lukken. Het was voor mij van te voren: of de mooiste dag van mijn leven, of de meest kutste dag van mijn leven. Dat wist ik gewoon. Als het niet lukt, dan heb je daar de rest van je leven last van. Dat maakt het ook extra groot. Daarom had ik een enorme opluchting toen het gelukt was", aldus Wout Brama.