Younes Taha: "Ik heb bij FC Twente te weinig kansen gekregen"

Taha kijkt terug op een opmerkelijke weg naar het profvoetbal. "Op mijn zeventiende bezorgde ik pizza's, maar was ik er nog steeds van overtuigd dat ik het ging redden als voetballer," vertelt hij. "Thuis heb ik er wel vaak ruzie over gehad met mijn moeder, hoor. Ze steunde me in mijn droom, maar vond het tegelijkertijd belangrijk dat ik het goed deed op school. 'Maak je geen zorgen, mama. Ik word voetballer,' zei ik dan. Ach, als puber ben je ook een beetje eigenwijs, misschien. Ik heb mijn diploma in ieder geval netjes gehaald en ben daarna direct gestopt met school, om vol mijn droom na te jagen. En met succes."

Die droom werd al snel werkelijkheid. "Op mijn achttiende begon ik zowaar een beetje te groeien en sindsdien is alles in een sneltreinvaart gegaan: van Jong FC Volendam naar PEC Zwolle, gepromoveerd naar de Eredivisie, de Afrika Cup gewonnen met Marokko Onder-23, een transfer gemaakt naar FC Twente en nu ben ik een basisspeler in de Eredivisie bij FC Groningen", vertelt de jonge vleugelaanvaller.

Over zijn periode bij FC Twente heeft hij gemengde gevoelens. Taha: "Ik vind dat ik daar te weinig kansen heb gekregen om écht mijn stempel te kunnen drukken," zegt Taha. "Na het Afrika Cup-avontuur sloot ik iets later aan in de voorbereiding, en ik was nieuw bij de club, dus dan is het logisch dat je achteraan begint en jezelf moet bewijzen. Maar ik heb nooit twee wedstrijden achter elkaar in de basis mogen beginnen: het was maximaal één wedstrijd, en als het dan wat minder ging, met mezelf óf met het team, dan zat ik de volgende wedstrijd weer op de bank."

Dat is bij zijn huidige club niet het geval. "Dat is hier bij FC Groningen anders. Vanaf het eerste moment werk ik goed samen met de mensen in de technische staf en krijg ik de kans om wekelijks in de basis te beginnen. Dat geeft je vertrouwen, waardoor je weer een betere versie van jezelf kan worden. Bij FC Twente was dat lastiger", besluit de 22-jarige huurling.