Youri Petrov verloor van de drank: "Bleef niet bij tien biertjes"

Petrov overleed onlangs op slechts 48-jarige leeftijd in Tilburg in een hospice. Bij RKC vernamen ze het nieuws omtrent het overlijden via de Russische media. "Het is een ongelofelijk treurig verhaal”, aldus algemeen directeur Frank van Mosselveld in De Telegraaf. "Hij leefde in een hospice ver van alle familie en bekenden die hij ooit heeft gehad. Normaal komt een oud-speler nog wel eens langs, maar Youri zag je nooit. Hij leidde al jarenlang een heel eenzaam en teruggetrokken bestaan.”

Hans Werdekker was bij RKC ploeggenoot van Petrov en werd later ook zijn zaakwaarnemer. "Youri is echt een voorbeeld van een speler die na beëindiging van zijn loopbaan in een enorm diep zwart gat is geduikeld. Hij was van jongs af aan voetballer geweest en ineens moest hij het gewone leven in. Die stap kon hij helemaal niet maken. Ik heb hem van alles aangereikt en dan begon hij weer eens aan een cursus, maar daar hield hij dan ook snel weer mee op. ’s Ochtends om zeven uur opstaan om te gaan werken, dat was niets voor hem."

"Het alcoholgebruik werd steeds meer een probleem", vervolgt Werdekker. "Dat werd zo ernstig dat zijn vrouw bij hem wegging met de twee kinderen. Vanaf toen is het alleen maar minder met hem gegaan. Dat was heel sneu, want Youri was echt een aardige gast. Als voetballer was hij super gedreven en een leuke ploeggenoot, maar hij liep helemaal vast in het leven. Ik heb van alles geprobeerd om hem te helpen, maar uiteindelijk verwaterde ook ons contact. Als je dan het bericht krijgt van zijn overlijden, denk je toch even ’had ik niet meer kunnen doen?’ Maar het was gewoon een heel lastige situatie door zijn verslaving.”

Petrov groeide op met alcoholgebruik. "Youri vertelde me dat in Oekraïne iedereen dronk, dat het daar erbij hoorde”, aldus Werdekker. „Als het heel koud was, kreeg hij als jongetje van een jaar of zeven een glaasje wodka te drinken voor hij naar school liep. Om het minder koud te hebben. Vanuit zijn periode bij FC Twente begreep ik dat hij graag mee ging stappen en dat het dan niet bij vijf of tien biertjes bleef, maar dat hij doorging tot hij niet meer op zijn benen kon staan.”